Sözler uçar, yazılar kalır ya hani,
Seni yazıyorum ben...
Kalır mısın?
Gözlerimdeki çaresizliği döksem,
Okur musun?
Algılayabilip, yardımcı olur musun?
Kimse yardımcı değil insana.
Ne o uzun geceler,
Ne de dipsiz düşünceler...
Ne antidepresanlar,
Ne de avuntu şizofrenler...
Hani sular akar ya,
Hani yatağını bulur ya,
Benim yatağımda sen yoksun.
Akmalıyım biraz daha,
Seni bulana kadar akmalı.
Ayaklarına dolanmalıyım ve sen benim üstüme basmalısın.
Sıçramalıyım...
Ayak uçlarından başlamalıyım sana.
Ayaklarının altında kalmalıyım.
Bağımlıyken senin ruhuna,
Ayaklarının altında bir cumhuriyet kurmalıyım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder